Wojna

Od wczoraj odkrywam jak wieści z świata przywracają pamięć przodków. Wydobywa się głównie troska o innych, chęć pomocy, działania, jakbym dosłownie słyszała w obie coś trzeba zrobić. Bezsilność, związane gardło i lęk o jutro, o bliskich, smutek. Przyglądałam się sobie, że pamięć moich bliskich babci, dziadków przemawia w głosach przetrwania. Im się udało w różny sposób. Tłumiąc ból, opuszczając rodzinę i aktywna walkę, poddanie, pomoc bliźniemu, dbaniem tylko o swoje. Każdy przeżył inaczej. A we mnie to wszystko ruszyło na baczość. Dziękuję Wam ukochani. Dziękuję każdemu przodkowi, pochylam się i oddaje część i wdzięczność za wasza drogę, za wasze starcia, wybory za błędy I porażki również, ponieważ dzięki wszystkim Was ja dziś jestem. Walczyliście, upadliście i podnosiliście się bym dziś mogła być najlepszą najbardziej sprawna spuścizną Was Wszystkich. Dziś w nocy spadł śnieg. Przygoda oddaje zmorożony nastrój i niepokoje. Zapowiadali deszcz, leniwie wstawałam, a wschód coraz wcześniej. Świat zdecydował jednak najpierw przestać płakać,deszcz ustał, potem nawet na chwilę przebijało się ciepło słońca. Cichy dzień.

Nad jeziorem nie było nikogo prócz zwierząt. W zatoczce zebrana spora grupa kaczuszek. W nocy mróz to głodne bardziej niż zwykle. Niesamowite, bo nerwy i głód spowodowały, że wkradł się w jednego kaczora lęk. Zaczął gonić inne kaczory, przeganiać, żeby miał więcej, żeby na pewno się najdalej, żeby nie stracił. Oj kłóciły się dzis kaczory. Dwa potłukły się tak bardzo, że wolały się bić zamiast jeść. Tego jeszcze nad Sønæs nie było. I akurat dzisiaj. Przyglądałam się temu i wiecie co? Kaczuszki były w całkiem innej energii niż kaczory, spokojnie dziobały co dają, szły się napić wody odchodząc od grupy i wracały bez leku, że coś stracą, że za mało zjedzą, że im się odbierze. Wtedy przyszło do mnie zrozumienie, że tego teraz nam trzeba. Kobiecej pierwotnej energii. Wiecie energia męska jest aktywna, działająca, impulsywna, przenikająca, dynamiczna. Mężczyzna jak słyszy słowo problem, reaguje, chce od razu naprawić problem, zrobić, działać. Energia kobiecą jest obejmująca, przyjmująca, pasywna, dającą przestrzeń. Oczywiście każdy ma w sobie obie energie, jednak poczułam że energi żeńskiej nam trzeba. Wszystkim!

Być, usiąść w ciszy i objąć wszystko co jest takim jakie jest. Dać tyle przestrzeni, miękkości, otulenia I miłości ile się da w stronę, każda stronę. Bez wyboru, bez oceny. Wysłać tyle bezwarunkowego dobra i ciepła, łagodności, przede wszystkim łagodności. Nie obierać żadnej że stron, przyjmować, tulić i kochać wszystko. W pozornej bierności, a jednak wysyłając wszelkie ciepło do Rosji, Ukrainy, Polski, Niemców, Stanów Zjednoczonych, do całego świata, do nas samych, do przodków, do naszego wnętrza. Mnóstwo bezwarunkowego ciepłego przyjęcia do naszego świata wewnętrznego. Tak by obejmując wszystko dojść do sedna. Do jestestwa. Jestem wszystkim. Jestem światłem, jestem cieniem, jestem mościa i lekiem. Jestem. Jestem jednym z całym światem. Obejmę i przytulę każda wojnę w sobie i już nie ważne jest kto co i jak. Nie ważne są programy i zapisy, nic poza byciem w byciu, miękkością i łagodnością. Kochajmy jak kto tylko może wpierw siebie w sobie, potem jak tylko umie sięgnąć. Kobiecej energii niech staje się moc. Co ja jako jednostka mogę uczynić dla reszty? Ile wydobędę z siebie przyjęcia, miłości i jedności, nie podzielenia.

Energie w koło niesamowicie mocne. Światło jakby dawało ostrze noża. Noża za pomocą którego raz na zawsze możesz odciąć wszystko co Ci nie służy, co przeszkadza, co pogrąża. Spacerowałam i czułam lęk momentami, zwłaszcza wtedy gdy docierało do mnie, że nie muszę absolutnie już nigdy przechodzić długich procesów zrozumienia, że mogę teraz ot tak po prostu podjąć decyzję i wejść w jedność, odkleić się od umysłu i tyle wystarczy. Albo wejść w wojnę, dzielenie, przetargi, mataczenie, koncepcje. Niesamowite energię towarzyszą dzisiejszemu dniu. Jestem wdzięczna i przytulam, obejmuje wszystko najwyższa miłością jaką umiem sobie i światu dać. Namaste