Przestrzeń uzdrawiania przez HUNĘ, Ho’oponopono i Soulwork

​

Nauczono nas, że nie mamy wpływu na nasze życie, zdrowie, wybory. Że pewne rzeczy są zarezerwowane dla innych — mądrzejszych, ważniejszych, bardziej „upoważnionych”. Świat miał być zbyt wielki, zbyt skomplikowany, zbyt niebezpieczny, byśmy mogli zaufać sobie. Dlatego lepiej było słuchać autorytetów: lekarzy, kapłanów, nauczycieli, ale nigdy — siebie.

Przez wieki tłumiono w nas boskość, którą nosimy w sobie od urodzenia. Geniusz duszy, który pojawił się wraz z naszym pierwszym oddechem, był ignorowany, umniejszany, a nawet karany. Mówiono nam, że trud przychodzi jako kara, a to, co dobre, trzeba sobie zasłużyć. Że należy być posłusznym, dostosowanym, moralnym według cudzych definicji. Dziewczynkom „nie wypadało”, chłopcy „nie płakali”, a to, co szczere i autentyczne — jeśli nie mieściło się w ramach społecznych oczekiwań — musiało być ukryte, zakryte wstydem lub pokutą. Nawet jeśli wypływało z głębi serca i nikomu nie czyniło krzywdy.

Nikt nie mówił nam, że emocje są językiem duszy. Że choroby to często nie tylko sprawy ciała, lecz także głęboko stłumione uczucia, zapomniane wspomnienia, nienazwane lęki. Że uzdrowienie zaczyna się od uznania tego, co czujemy – bez oceny, bez przymusu naprawy.

Pamiętam, jak moja córka wróciła kiedyś ze szkoły i opowiadała, że uczono ją o pięciu zmysłach: wzroku, dotyku, słuchu, węchu i smaku. Nikt nie wspomniał o szóstym – o intuicji. A przecież to ona prowadzi nas najbliżej prawdy, to ona łączy nas z tym, co niewidzialne, a jednocześnie najprawdziwsze.

Żyjemy w kulturze, która wywyższa intelekt, fakty, dowody, ale zapomina, że istnieją inne wymiary – takie, które można tylko poczuć. Nasza wewnętrzna mądrość, nasze sny, głos serca i wspomnienia duszy – to wszystko również jest prawdziwe.

Zapomnieliśmy – albo nigdy się nie dowiedzieliśmy – że jesteśmy sumą tych, z których powstaliśmy. Wiele naszych wyborów, lęków, reakcji nie pochodzi bezpośrednio od nas, ale z wielopokoleniowego przekazu, z pamięci rodu, z zapisu historii, która żyje w komórkach ciała. Nauka potwierdza dziedziczenie wyglądu i chorób. Ale emocjonalne dziedzictwo, traumy, programy przetrwania i wzorce działania — są równie realne.

I być może dlatego właśnie nie mówi się o tym głośno. Bo gdybyśmy zrozumieli, jak ogromna moc w nas drzemie, jak bardzo możemy się z tych obciążeń uwolnić — świat nie byłby już tak łatwy do kontrolowania.

A ja — przewrotnie — zapraszam Cię do przestrzeni, w której znów możesz usłyszeć siebie. Do cyklicznych spotkań, które tworzę po to, byś w bezpiecznych warunkach mógł/mogła zanurzyć się w potencjał własnej duszy. To spotkania, na których — przy użyciu sprawdzonych, głębokich technik — samodzielnie dotrzesz do źródła swoich trudności. Uzdrowisz to, co domaga się uwagi. Zdejmiesz to, co Cię ogranicza. Odetniesz ciężary, które nie należą do Ciebie.

Nie musisz już czuć, że coś z Tobą nie tak. Że się nie da, że próbujesz i znów nie wychodzi. Poprowadzę Cię przez proces uzdrawiania emocji, uwalniania wewnętrznych blokad, pracy z nieświadomością. Razem dotrzemy do miejsc, w których kiedyś powstał ból, by przynieść tam światło. Tam, gdzie coś Cię chroniło, dziś może odejść. A w to miejsce zaprosimy nowe jakości – wspierające przekonania, wspomnienie Twojej mocy, obraz tego, kim naprawdę jesteś.