Nauczyciel

Każdy naucza i to naucza przez cały czas.

Każdy bowiem przyjmuje jakiś światopogląd i względem niego żyje. Nie da się bez poglądów organizować życia.

Każdy jest odpowiedzialny za to w jakim świecie żyjemy.

Nasze postępowanie, oczekiwania i to co uważamy za normalne wpływa na innych.

Każdy jest nauczycielem i wzorem dla naszych dzieci.

Nasze decyzje determinują przyszłość.

Każdy jest odpowiedzialny za to na co się godzi.

Każdy jest odpowiedzialny za swoje tak lub nie.

Każdy może zacząć czynić słusznie, prawdziwie, dawać świadectwo siebie.

Świadectwo bycia sobą, bycia dziwakiem, natchnionym malarzem, fanatykiem aut, ogrodnikiem, stolarzem, kimkolwiek, ale idącym drogą serca.

Każdy może zdecydować od dziś będę sobą.

Od dziś wybieram miłość.

Dam przykład, że tak można, dam przykład że tak się da.

Nie trzeba wiele. Wystarczy przyjąć odpowiedzialność za swoje życie.

Wystarczy dorosnąć i wziąć swóje sprawy w swoje ręce.

Nie wykorzystywać wymówek panujących wokół, a znajdując własne rozwiązania ofiarowywać je za każdym razem, gdy ktoś zechce podążać drogą podobną do nas.

Wystarczy się łączyć nie dzielić. Wspierać nie wytykać palcem.

Przyjąć, że możesz się mylić, że nie ma jednej prawdy, ale mocno trzymać własnej, zamiast ja udowadniać.

Wystarczy być elastycznym, otwartym i ciekawym świata.

Lekkim i pełnym szczęścia jak dziecko i odpowiedzialnym, stabilnym i świadomym jak dorosły.

Wiem, że tak potrafi każdy.

Wiem, że tak potrafisz ty i ja.

Wystarczy powstać z kolan, zostawić pychę, chciejstwa i egoizm. Na rzecz miłości i rozpoznania, że wszyscy jesteśmy tym samym stworzeniem.

Tym samym tworem pięknego przejawienia się życia.

Cząstka tego samego wszechświata.

Częścią pierwotnego wybuchu.

Przejawieniem tego samego stwórcy. Nierozerwalną Częścią wszystkiego co Cię otacza.

Wystarczy dostrzec, że nie możesz nie być drzewem, jeziorem i własnym dzieckiem.

Że łączy nas te samo powietrze, że składasz się z wody, ciepła i tych samych cząstek co Ziemia, po której stąpasz.

Wystarczy że staniesz się sobą, świadomym siebie.

Traktuj innych, tak jakbyś chciał być traktowany to coś więcej niż przykazanie miłości.

Nie ma nikogo więcej.

Stan się więc takim sobą, jakiego chciałbyś poznać.

Po co pisać kolejny wiersz, piosenkę czy namalować kolejny obraz?

Po co wstawać każdego świtu i witać słońce?

Po co ćwiczyć co wieczór?

Po co pomagać?

Po co to wszystko?

Bo każdy jest nauczycielem dla drugiego.

Bo każdy jest odpowiedzialny za własny świat.

Bo takie życie nabiera sensu.

Bo oprócz celu zbywasz sens.

Bo uczysz tak, że można, wolno i trzeba.

Bo inni to cząstka Ciebie.

Bo ja to drugi Ty.

Bo zostałeś stworzony, by żyć i cieszyć się życiem.

By kochać, jeść, smakować, tańczyć, śpiewać, bawić się.

Bądź takim jak w snach o największym, najwspanialszym raju.

Twórz swój raj na ziemi, a z siebie uczyń doskonałość. Wiadomo, że ułomną, popełniającą błędy, ale doskonałość pełna miłości, prawdy i świadomej odpowiedzialności.

Bo nie ma lepszej drogi do szczęścia.

Bo tak czynisz swój świat piękniejszym.

Każdy ma tyle samo mocy i sił sprawczych.

Przynajmniej taki jest mój świat.

Do takiego Cię zapraszam.

Chodź pomalujmy go na kolory miłości

Wiem, że to dobre miejsce dla naszych dzieci.

To dobre miejsce by żyć w lekkości.

To dobra przestrzeń do stawania się szczęśliwym, zdrowym i przyjmującym.

Taki świat twórzmy.

W miłości Agnieszka Szepty dnia