09.03.22

Ciche, szare powitanie dnia.

Chodząc dziś po łąkach, nad jeziorem, przy stawach, udokumentowujac kolejny niesamowity dzień, pełna wdzięczności za miejsce w jakim żyje, z dala od walk i wojny, z perspektywa cieplej kawy, wygodnego łóżka, łzy same spływały mi po twarzy.

Kolejny raz, zadałam sobie te samo pytanie. Co byś zrobiła gdybyś wiedziała, że jutro umrzesz?

Kochani naprawdę życie jest takie krótkie, jakże go szkoda marnować na narzekanie, na obgadywanie, na zazdrość, zawiść, kłótnie i zwady.

Jest tyle niesamowitych rzeczy do spróbowania, do celebracji, do uczczenia, do chwytania życia w garść, do zachwytu, do pielęgnacji, eksploracji, by spróbować, zaznać, doświadczyć.

Każdemu, absolutnie każdemu na tym świecie potrzeba tylko więcej miłości nie mniej! Miłość jest Boska! Miłość jest obejmująca, miłość jest łagodząca, miłość zmienia wszystko!!!!

Kochajmy siebie, siebie i siebie. Tego siebie co go tylko pasem przez kark, tego co uroczy i słodki, tego tam siebie i tego w sobie siebie. Wszak wszystko co widzisz w innym, masz w sobie. Wszak nie ma nikogo innego jak ty, bo jedno jesteśmy. Połączeni powietrzem... Z tych samych pierwiastków, z tej samej matki Ziemi, z tego samego początku. Kochajmy absolutnie wszystko i wszystkich, szkoda życia na zło, złość i nienawiść.

A jeśli Twoim zdaniem się mylę, to pozostań w swojej prawdzie. Pokój z tobą, pokój niech się dzieje pokój.